Achilles De Maertelaere stond erg sympathiek tegenover de Esperantobeweging. Dit blijkt uit verschillende bijdragen die hij leverde voor Esperanto-tijdschriften.
De kerk van de Madonna del Sasso (zie vorige Sprokkel) werd geschilderd tijdens een reis van de kunstenaar. Hij blijkt in 1950 naar Zwitserland te hebben gereisd met zijn vriend Théo Bauwens.
Het is altijd interessant om, wanneer een schilder een landschap schildert, te proberen je te verplaatsen in de plek waar hij gewerkt heeft. Deze zomer reisden we naar Orselina (in Ticino, vlakbij Locarno, Zwitserland) om het enige schilderij van een monument door Achilles De Maertelaere te lokaliseren. Het werk, een olieverf op doek gemaroefleerd,...
Achilles Bentos' voorkeur voor thema's uit de klassieke mythologie is wel gekend (zie onder andere zijn reeks schilderijen over Leda en de zwaan).
Recent is een nieuw werk van Achilles De Maertelaere opgedoken in de V.S. Het betreft een portret van een Indiaan, op een ietwat Klimt-achtige achtergrond. Het werk maakt deel uit van de versiering van Café Bentos, het café dat in de Lammerstraat werd opengehouden door de vriend van Achilles, Henri Frans, als circusartiest gekend onder de naam ...
Achilles De Maertelaere werkte graag met mythologische tema's, waaronder een voorkeur voor « Leda en de Zwaan ».
Vorig jaar kwam in een veiling van Verkoophuis Vanderkinderen een tothiertoe onbekend werk van Bentos aan het licht. Een heel mooi werk, dat mag gezegd. Een naakte vrouw dekt zich half toe met een goudgeel laken en kijkt de toeschouwer aan. Het originele kader, zoals we wel meer gewend zijn bij Achilles De Maertelaere, doet wat barok aan.
Op 17 februari 1934 overlijdt koning Albert I in Marches-les-Dames, tijdens een beklimming. Zeer snel zullen de handelaars van Gent een oproep lanceren om een standbeeld ter ere van de koning op te richten. Na veel omzwervingen en discussies wordt beslist een kunstwedstrijd op te starten, die beperkt is tot kunstenaars van Gent of Oost-Vlaanderen,...
Mes de pandemie die ons allen thuis houdt en waarvan het einde nog niet (direct) in zicht is, brengen we allemaal hulde aan het verplegend personeel. Onrechtstreeks willen wij onze steen ook bijdragen.
Achilles De Maertelaere studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent, vanaf 1894-1895. Hij was pas twaalf jaar oud.
