Achilles De Maertelaere en vrouwelijk naakt

Vorig jaar kwam in een veiling van Verkoophuis Vanderkinderen een tothiertoe onbekend werk van Bentos aan het licht. Een heel mooi werk, dat mag gezegd. Een naakte vrouw dekt zich half toe met een goudgeel laken en kijkt de toeschouwer aan. Het originele kader, zoals we wel meer gewend zijn bij Achilles De Maertelaere, doet wat barok aan.

Een gelegenheid voor ons om wat dieper in te gaan op de naaktbeelden die onze kunstenaar gemaakt heeft.

We kennen zo'n twintigtal Naakten, plus nog ten minste vier werken van 'Leda en de zwaan' en enkele andere mythologische scenes. Daarnaast zijnons ten minste nog twee beelden van een naakte vrouw gekend.

Enkele van deze werken zijn vandaag aanwezig in door ons gekende privé-verzamelingen; maar een groot deel van die kunstwerken moet nog ergens in huizen en zolders liggen, of werd vernietigd. De zoektocht gaat voort.

Bentos had dus wel een oog voor dat genre, soms ook wel gekoppeld aan mytologische tema's.

Zijn vrouwen doen weliswaar wat Rubensiaans aan, maar het is duidelijk dat hij ze met de nodige liefde en zorg weet te schilderen. Ook zijn technische vaardigheid om de anatomie weer te geven, staat buiten discussie.

Men mag veronderstellen dat dergelijke naakten, die hij allemaal geschilderd heeft tijdens het Interbellum, wel gegeerd waren, vermoedelijk vooral bij de burgerij, voor wie hij ook portretten maakte.

Vrouwen hebben in het leven van Achilles De Maertelaere, voor zover ons gekend, geen belangrijke rol gespeeld, tenzij misschien zijn moeder Pélagie Van Laecke (1856-1931) en zijn zuster Sylvie (1892-1989), bij wie hij na het overlijden van zijn moeder zal inwonen tot aan zijn dood. Liefdesrelaties zijn ons niet gekend; hij is in ieder geval nooit getrouwd geweest en heeft geen kinderen gehad.

Wat mij betreft zijn deze naakten toch een stuk creatiever en meer geïnspireerd dan sommige van zijn portretten van de burgerij.